Sors ton saint-frusquin
Ton vil’brequin, ton nez d’requin
Tu m’feras du chagrin
Si tu m’l’enfil’ pas ch’qu’à d’main
Ainsi l’aut’ jour un’ certaine Esther
Asticotant par le barbichon
Son vieil époux mol et grabataire
Tâchait en lui d’réveiller l’cochon
Ell’ insistait : Ta saucisse
Remplira ben son office
Et mon berlingot
Pour peu qu’j’te la suce, hein, go !
Sors ton gros engin
Ton âgé tringleur de vagins
Tu m’feras du chagrin
Si tu m’ramon’ pas ch’qu’à d’main
Et si tu m’lèches un poil i s’peut même
Que j’bave et crie sur ton biau poireau
J’me souviens qu’quand on s’branle en tandem
Parfois tu r’prend l’air assez faraud
Pour m’éclater la culasse
D’un polichinell’ salace
Me bourrant têtu
Avec son gros chapiau pointu
Sors ton boute-en-train
Ton long mandrin, ton nœud pourprin
Tu m’feras du chagrin
Si tu m’trombin’ pas ch’qu’à d’main
Faisions encore un essai mon Jacques
Ton cas l’est p’t-êt’ pas désespéré
Ce soir je mouille et j’me sens d’attaque
Fais voir un coup ta lance à purée
Tu m’mettras l’doigt dans la motte
Gigotant comme un gymnote
Pris d’épilepsie
Pis moi je r’deviendrai sexy
Sors ton biau boudin
Ton ragondin, sois pas radin
Tu m’feras du chagrin
Si tu m’culbut’ pas ch’qu’à d’main
Sors ton saint-frusquin
(ad lib.)
Sur l’air de « Dors, min p’tit quinquin »
https://www.youtube.com/watch?v=ZSPXUhCal6Y